26 de setembro de 1945 - Nazim Hikmet

 

26 de setembro de 1945

 

Nos escravizaram,

nos aprisionaram:

        a mim dentro das paredes,

        a você, fora delas.

 

A nossa condição é insignificante.

O pior é:

conscientemente ou não,

carregar a prisão dentro de si...

A maioria das pessoas está destinada a essa situação,

as pessoas que são honestas, trabalhadoras e boas

e que merecem ser amadas assim como eu as amo...

 

Nazim Hikmet

26 Eylül 1945

Bizi esir ettiler,

bizi hapse attılar:

                       beni duvarların içinde,

                                            seni duvarların dıında.

Ufak i bizimkisi.

Asıl en kötüsü:

bilerek, bilmeyerek

içinde taıması...

birçou düürülmü,

namuslu, çalıkan, iyi insanlar

ve seni sevdiim kadar sevilmeye lâyık...

Bizi esir ettiler,

bizi hapse attılar:

beni duvarların içinde,

seni duvarların dışında.

Ufak iş bizimkisi.

Asıl en kötüsü:

hapisaneyi insanın kendi içinde taşıması...

İnsanların birçoğu bu hale düşürülmüş,

namuslu, çalışkan, iyi insanlar

ve seni sevdiğim kadar sevilmeye lâyık...